Wat een bizarre omstandigheden maken we met z’n allen mee op dit ogenblik, onwerkelijke situaties doen zich voor. Mensen verliezen hun baan of inkomen maar misschien nog erger een naaste of geliefde aan Covid-19 oftewel Corona virus. We blijven met z’n allen zo veel mogelijk binnen tenminste dat wordt van ons gevraagd en dan maar hopen dat iedereen zich daaraan houdt.
Voor mij persoonlijk stond het leven even stil, geen sport betekent voor mij geen werk in de sportfotografie en dat op het moment dat ik daar net vol ingedoken was. De eerste twee weken waren dan ook twee weken van rust en omschakelen naar thuisonderwijs :) en het zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Trots op mijn hele familie hoe ook zij omschakelen naar de nieuwe situatie de “intelligente lockdown”.
Via social media werd ik getipt door een collega fotograaf die hoogte had gekregen van een andere gekte van mij. Één waar ik door chronisch tijdgebrek al even geen tijd voor had, het fotograferen van de ijsvogel. Hoewel ik daar niet consequent mee bezig ben, is dit wel iets wat ik heel leuk vind. Het past bij de snelheid van de sportfotografie, want wat zijn ze snel. Een plek bij mij in de buurt is niet meer helemaal zoals deze was, dus was ik reuzeblij met de nieuwe locatie van mijn collega fotograaf.
Normaal gesproken ga ik kijken en wacht ik wat er gebeurt, verken ik de route die gevlogen wordt en in mijn geval plaats ik dan een tak die ik geprepareerd heb en hoop ik dat vanaf daar de jacht op een visje begint of een moment van rust plaatsvindt. Dit neemt enkele dagen in beslag en vergt wel wat geduld. Deze nieuwe locatie was kant en klaar, een vogelhut met een broedwand op een meter afstand. Normaal gesproken kun je er met drie personen in maar in verband met de Corona voorschriften mocht ik helemaal alleen, wat deze bijzondere ervaring nog mooier maakte.
Dus na vier weken binnenzitten even een verzetje voor mij en gelukkig geen lockdown bij de ijsvogels. Hoewel ik niet in de gunstigste periode aanwezig was, was het toch een hele speciale ervaring.
De wekker op 5.00 uur gezet en na een uurtje rijden kwam ik aan op de locatie waar ik moest zijn. Ik was nog geen vijf minuten in de hut toen het mooiste moment al voorbij was. De wisseling zoals dit genoemd wordt vond plaats en zowel man als vrouw zaten even naast elkaar op een tak.
Natuurlijk was ik nog aan het verkennen wat er allemaal om mij heen te zien was, (zie het als een kijkdoos van vroeger kijken door dat kleine gaatje), mijn fotoapparatuur was dus nog lang niet gereed. Je komt net voor zonsopgang in een donkere hut schuift twee kleine schuifjes open kijkt naar buiten en daar gebeurt het al. Het beeld staat op mijn netvlies het is net een film, en ooohw wat baalde ik dat dit niet een kwartiertje later gebeurde. Gelukkig stond mijn toestel nog in de sportstand dus kon ik nog wat beelden maken maar het beeld wat ik wilde maken was geweest en ik wist ook dat ik dit beeld waarschijnlijk niet meer te zien zou krijgen.
Zoals ik al zei niet de optimale periode. De ijsvogels hadden hun nest al uitgekozen en klaargemaakt en zelfs de eieren waren al gelegd. Dat betekent dat er niet veel te zien is op de wisselingen van het paartje na en tussendoor een bezoek van in dit geval het mannetje om te vragen of er gewisseld moet worden. Als er geen reactie komt van het vrouwtje vertrekt het mannetje weer voor anderhalf uur en is het er vooral heel stil en rustig. Helaas was de tweede wissel van het ijsvogel paar niet zo spectaculair als de eerste en gebeurde dit wat verder in een boom. Het mannetje kwam nog even laten zien dat het zijn beurt was voordat hij in het nest verdween, gelukkig werd mijn geduld dus rijkelijk beloond door hem.
Dan is het mooi geweest, na vier en een half uur door een gaatje turen wil je zo snel mogelijk naar huis om te kijken of je technisch geen foutjes hebt gemaakt. Nu ben ik nooit tevreden en best wel kritisch op mijn werk en ontdekte ik dat er toch wat zaken anders hadden gekund. Helaas waren er niet veel momenten geweest waarop ik dit had kunnen corrigeren dus weet ik het zeker, ik wil nog een keer terug. Dit ga ik dan beter plannen en hoop dat dit vlak voor of na het broeden van de eitjes kan gaan plaatsvinden zodat er veel meer gebeurt in en om de hut.
Maar één ding is zeker ik moet terug…..
Reactie plaatsen
Reacties